Correctie voor Marcel Duchamp

Jaar

1982

Afmetingen

103 x 64 x 63,5 cm

Materiaal

staal, fietswiel

Inventarisnummer

220

Categorie(ën)

Beelden, Werken

Trefwoorden

1982, machine, staal, video, wiel

Bij hoge uitzondering een ‘ready-made’. In een vraaggesprek zei Gerrit van Bakel over Duchamp:

Picabia en Duchamp hebben een soort eindpunt van de kunst aangegeven.
Tegelijkertijd hebben ze de technologie en het technisch tijdperk geïroniseerd, wat het onmogelijk maakt de technologie te integreren in de tendens van de kunst. In zekere zin, cultuurhistorisch gezien, zijn het schurken.’

Tijdens een lezing waar hij dit wiel demonstreerde, beschreef hij zijn fascinatie voor wielen:

Ik weet verder niet wat dat met Marcel Duchamp te maken heeft. Wat mij iets zegt is dat er denkbaarheid is om je te onttrekken aan de plaats waar je gedefinieerd bent, waar de geschiedenis van je kijken tot stand gekomen is, dat is de aarde, de wereld. (. . . ) Toen het wiel er was, was er geen natuurlijke referentie voor dat wiel, een rollende steen misschien, een rollende boomstam – maar ja dat is nog steeds geen wiel. Een wiel is toch wel iets subtieler, dat bevat in zich het vermogen om ooit van de wereld weg te gaan. En dat is wat nou ook gebeurt. Dat mensen bezig zijn om met behulp van raketten zich te onttrekken aan het schema, aan het systeem van de aarde.’

Door een sterke ruk aan het wiel neemt het wiel een verticale stand aan, en gaat het langzaam om de verticale as draaien, en ontkomt in zekere zin aan de zwaartekracht. Dit is het gevolg van het gyroscopisch effect.