“De Utah-machine moet op de zoutvlakte komen staan naast die raket op 3 wielen die het wereldsnelheidsrecord te land gevestigd heeft: sneller dan het geluid. Mijn machine gaat maar 18 mm per dag. Ik zie dat als een bericht in de pers, dat is de kern, daar gaat het om. Dat moet een foto zijn met mijn machine op de voorgrond en die snelheidsjager daar achter, met de bijpassende tekst daaronder. De Tarim-machine krijgt een andere vorm. Het Tarim-bekken is een gebied ten noorden van Tibet, bijna zo groot als Europa, en dat weet niemand te liggen. Het is meer dan 1100 kilometer lang, dus die snelheidsraket gaat daar in één uur dwars doorheen en mijn machine doet daar meer dan 30 miljoen jaren over. Dus, stel je voor dat het Tarim-bekken ongeschonden blijft en daar die grootvader in zijn hutje tegen zijn kleinzoon zegt: Zie je daar die machine, die komt eraan. Jij moet tegen jouw kleinzoon zeggen dat het hutje wat hij dan bouwt, iets naar links gezet moet worden, anders rijdt de machine erover heen. ”